Το βουνό απλά είναι | Retreat Ιούλιος 2024 | Πήλιο

Εκεί βαθιά

Σκοτεινά

Σιωπηλά

Εκεί που κοιμούνται οι πιο παλιές αναμνήσεις, ο πιο μικρός εαυτός και ο πιο μεγάλος φόβος.

Εκεί μέσα στην κοιλιά μας, βαθιά μέσα στις μνήμες μας, εκεί που κάποτε μας αμφισβήτησαν και μας πλήγωσαν. Εκεί που κάθονται οι φόβοι μας, οι δυνατές ρουφήχτρες, τα πιο μεγάλα κενά. Εκεί κάτω που κατοικούν οι παλιοί εαυτοί μαζί με όλα τα λόγια που έχουνε ακούσει, μαζί με όλα τα συναισθήματα που έχουνε νιώσει, μαζί με μια μεγάλη μοναξιά.

Μέσα στα σκοτάδια της κοιλιάς μας, εκεί, βάλαμε ένα σπόρο ασφάλειας.

Και αυτός, φύτρωσε βουνό! Ένα βουνό δυνατό, που στέκει ακλόνητο και στέρεο.

Μέσα μας φύτρωσε ένα βουνό φτιαγμένο από εμπιστοσύνη, από αγάπη, από φως. Εκεί βαθιά μέσα στα σκοτάδια της κοιλιάς φύτρωσε ένα φωτεινό βουνό εμπιστοσύνης.

Και όλοι εμείς γίναμε βουνά!

Γιναμε βουνά, που αγκαλιάστηκαν, έκλαψαν μαζί, κοιτάχτηκαν, είδαν μέσα τους βαθιά, και είδαν βαθιά το ένα μέσα στο άλλο.

Βουνά που δίνουν άδεια στον εαυτό τους να υπάρχουν, που επιτρέπουν στον εαυτό τους να πιάνει χώρο, να ακούγεται, να έχει φωνή. Να είναι όπως είναι.

Βουνά που απλά είναι, χωρίς αμφισβήτηση, χωρίς εσωτερικές συγκρούσεις, που απλά στέκουν εκεί, με εμπιστοσύνη και χώρο…και χωράνε πράγματι. Χωράνε πάρα πολλά.

Χωράνε όλα όσα έγιναν και όλα όσα γίνονται.

Χωράνε τους εαυτούς τους και άλλους τόσους.

Είναι απέραντος ο χώρος που έχουν μέσα τους.

Και από αυτό το σημείο, μπορούν να βλέπουν και μέσα και έξω και δίπλα.

Μπορούν να βλέπουν καθαρά. Μπορούν να δουν εσένα, ακριβώς όπως είσαι.

Μπορούν να σε διαχωρίσουν από τις ταμπέλες που κουβαλας. Από τα ζεύγη σου. Από όσο δεν είναι δικά σου.

Μπορούν να σε δουν γι’ αυτό που εισαι.

Μπορουν να βλέπουν τις ρουφήχτρες από εκεί ψιλά. Μπορούν να κοιτάνε το παιδί που ήσουν, τα όσα έζησες. Βλέπουν τα βάρη που κουβαλάς και τους φόβους σου.

Εκεί, λοιπόν, βρήκαμε ένα πηγάδι. Και από εκεί ανασυραμε μια χαρά που είχε χαθεί. Εκεί στο ίδιο πηγάδι κλείσαμε την ντροπή που μας περιορίζει, τις ενοχές και τον τρόμο.

Εκεί, χτισαμε τις διαδρομές που θα μας οδηγήσαν ξανά στους δικούς μας, στον εαυτό μας, στις κοινότητες που ανήκουμε.

Και πάνω απ’ όλα, εμπιστευτήκαμε.

Αναπνεύσαμε

Αναστεναξαμε

Δώσαμε άδεια σε όσα υπάρχουν εκεί, απλά να είναι.

Με εμπιστοσύνη

Σαν βουνά ⛰️

Οι μέρες στο βουνό με άγγιξαν βαθιά.

Ήταν τιμή μου να συνοδεύω όλους εσάς και να σας βλέπω όντως να γίνεστε βουνά.

Να εμπιστεύεστε την φωνή σας, το σώμα σας και τα βήματα σας, την αναπνοή και τον αναστεναγμό σας.

Ευχαριστώ πολύ έναν έναν χωριστά αλλά και όλους μαζί για όλα όσα δημιουργήσαμε, για την ικανότητα μας να συνυπάρχουμε, να είμαστε κοινότητα και να αλληλοφροντιζομαστε.

Νιώθω ευγνώμων για όσα με αφήνετε να κρατήσω, να αγγίξω και να συνοδεύσω.

Και όλα αυτά πάνε σαν αχτίδες φωτός και αγγίζουν και τα δικά μου σκοτάδια.

Και αυτά γίνονται βουνά από φως.

Και ο χώρος μεγαλώνει και η καρδιά μου επίσης, και γίνομαι όλο και πιο πλούσια.

Μέσα από την καρδιά μου, ευχαριστώ.

Και ένα ιδιαίτερο και μεγάλο ευχαριστώ στην Γιώτα , που δίπλα μου και μαζί μου κράτησε τον χώρο ασφαλή, καθαρό και γεμάτο αγάπη.

🙏

Ubuntu ⭕

Είμαι γιατί είμαστε

Υπάρχω επειδή υπάρχουμε

Είμαι αυτό που είμαι λόγω του ποιοί είμαστε όλοι μας.